sábado, 18 de noviembre de 2017

Protocolo Gastroenteritis Terapia de Rehidratación Oral (Seattle Children's Hospital)



Bronquiolitis PAI


PAI BRONQUIOLITIS 

RESUMEN


1) MANEJO EN AP


*Acudir a seguinte diagrama directamente. 
** En BA moderada (come, activo, FR <60rpm, Sat O2 92-94%, EC 4-7) pode valorarse familia e entorno, e derivar ao hospital ou controlar en 24 horas con seguimento estreito en Atención Primaria.

2) MANEJO EN URGENCIAS HOSPITALARIAS 





Criterios UCIP/UNCE:
- Hipoxemia a pesar oxigenoterapia
- Deterioro  rápido o distrés grave (quejido, cianosis, tiraje moderado-grave)
- Agotamiento
- Apneas recurrentes
- Score ReSViNET > 14 o WDS > 7
- Insuficiencia respiratoria a pesar de medidas de soporte optimizadas
- Atelectasias graves
- Mal estado general o aspecto séptico
- Taquipnea moderada-grave para la edad

Anamnese e exploración
  • Inspección, auscultación, aplicación escala clínica (ReSViNET / Wood-Downes modificada por Ferrés
  • Pulsioximetría
  • Valoración da gravidade e factores de risco para derivar ou non ao hospital (recoméndase lavados de fosas nasais antes de valorar a gravidade do paciente) 
  • No caso de ingreso por infección por VRS en paciente que recibe Palivizumab, débese parar a profilaxe durante esa tempada

Pruebas complementarias en urgencias
  • radiografía de tórax está indicada só en caso de dúbidas diagnósticas, enfermidade previa cardiopulmonar, gravidade ou empeoramento brusco. 
  • Test de diagnóstico rápido mediante técnicas de detección antixénica (inclúe VRS e Influenza A e B) en período estacional epidémica en todo paciente con clínica respiratoria. 
  • Se negativo, valorar a necesidade de técnicas de detección antixénica manuais (inmunofluorescencia directa) ou automatizadas que inclúen un estudo de máis virus (VRS, Adenovirus, Influenza A/B, Parainfluenza 1,2,3 e Metapneumovirus) en función das condicións do paciente, necesidade para mellor localización do paciente en planta e a actitude para seguir. 

A)   SI NO PRECISA INGRESO: Medidas al alta Informar aos pais sobre o manexo da BA e os motivos para volver a consulta:

  • Medidas posturais (elevación da cabeceira do berce 30º). Valorar o estado de hidratación e a capacidade para tomar líquidos 
  • Fraccionar as tomas se se obxectiva dificultade para a inxesta
  • Administrar líquidos frecuentemente, en pequenas cantidades
  • Non se recomenda a fisioterapia respiratoria
  • Aspiración de secrecións ORL se precisa
Broncodilatadores: 
Non se recomenda para o tratamento da BA: 
  • o Tratamento broncodilatador con agonistas b2- adrenérxicos; 
  • o bromuro de ipratropio nebulizado; 
  • a adrenalina nebulizada, só en caso de rescate en enfermidade grave; 
  • a administración de xantinas ou terbutalina oral, adrenalina subcutánea, salbutamol oral ou salbutamol endovenoso. 
As xantinas poderían ser útiles para o tratamento das apneas asociadas á BA en nados prematuramente
Nos lactantes con antecedentes familiares ou persoais de atopia pódese realizar unha proba terapéutica con beta-2 agonistas inhalados (salbutamol con cámara, 2-4 inhalacións) e só continuar co tratamento se existe resposta clínica.Non se recomenda o uso da rhDNAsa nos pacientes con BA

Soro salino hipertónico nebulizado:  
  • Non se recomenda o seu uso en áreas de urxencias ou atención primaria
  • Pode valorarse o seu uso en área de hospitalización 

Mucolíticos e outros: 
Non se recomenda: 
  • o uso de mucolíticos, antitusíxenos ou desconxestivos nasais
  • o uso de antihistamínicos, desconxestivos orais, vasoconstrictores nasais, vapor e terapias alternativas como a homeopatía
  • o uso de furosemida nebulizada 

Antibióticos
  • Non se deben utilizar antibióticos de forma rutinaria na BA 
  • En caso de sospeita de sobreinfección bacteriana, derivar a centro de referencia para valoración de antibioterapia e ingreso 
Otros:
  • Non se recomenda o uso de ribavirina nos pacientes con BA
  • Non se recomenda o tratamento con montelukast nos pacientes con BA
  • Non se recomendan os glucocorticoides para o tratamento da BA, en ningunha das súas formas de administración

B) SI PRECISA INGRESO
Criterios de ingreso: 
- Rexeitamento de alimento ou intolerancia dixestiva (inxesta aproximada inferior ao 50% do habitual)
- Deshidratación 
- Letarxia
- Historia de apnea 
- Taquipnea para a súa idade (> 2 desviacións estándar) 
- Dificultade respiratoria moderada ou grave (queixa, aleteo nasal, tiraxe moderado- grave ou cianose) 
- Saturación de osíxeno < 92 % en aire ambiente. 
- Presenza das seguintes comorbilidades: cardiopatía clinicamente significativa, hipertensión pulmonar, enfermidade neuromuscular, neumopatía dependente de osíxeno e inmunodeficiencia. 
- Cando o diagnóstico é dubidoso (diagnóstico diferencial con outras patoloxías graves). 
- Otras consideraciones independientes de la gravedad: 
- Idade inferior a 4-6 semanas. 
- Inicio da sintomatoloxía < 24-48 h e a evolución rápida da sintomatoloxía. 
- Situación socioeconómica da contorna, factores xeográficos e dificultade de transporte. 
- Capacidade dos pais ou coidadores para avaliar a gravidade do neno 

3) MANEJO HOSPITALARIO
Osíxeno: 
- Os nenos con dificultade respiratoria grave e/ou cianose e/ou SpO2 ? 92% deben recibir osíxeno suplementario. 
- Considerar retirar a suplementación de osíxeno cando o lactante mellorou clinicamente, ten unha inxesta adecuada e mantén saturacións trascutáneas de osíxeno con aire ambiente entre 90-92%. 
- É recomendable unha adecuada preparación do osíxeno (quecemento e humidificación). 

Alimentación / Hidratación: 
- En caso de inxesta mantida por baixo do 50% do habitual, considerar SNG +/- Sueroterapia IV. 
- Se signos de deshidratación, iniciar sueroterapia IV.
- A alimentación por sonda nasogástrica pode ser unha opción nos nenos en risco de deshidratación ou con dificultade respiratoria progresiva. 
- Nos nenos máis graves, especialmente nos que a progresión da enfermidade faga pensar que poden requirir intubación endotraqueal, recoméndase canalizar unha vía e hidratar por vía endovenosa. 

Tratamento inhalatorio: 
- Pódese considerar SSF 3%, aínda que non demostrou efectividade clara. 
- No caso de que se considere oportuna a utilización dun broncodilatador, recoméndase realizar unha proba terapéutica e só continuar co tratamento se existe resposta clínica. 
- Pódese considerar o uso de adrenalina nebulizada de forma transitoria como rescate nunha situación de gravidade. 
- A adición de heliox reduce a escala de gravidade se se aplica nas primeiras horas de evolución. Son necesarios máis estudos para a recomendación xeneralizada do uso deste gas.

Monitorización: 
- Monitorizar a FC e a FR, sobre todo na fase aguda da enfermidade. 
- Monitoraxe SpO2 continua nas primeiras 24-48 horas. Suspender cando presenta melloría clínica e retirouse o Ou2. 
- Monitoraxe habitual mediante Scores clínicos (ReSViNET / Wood Downes) 
- Os nenos con comorbilidades de risco (cardiopatía conxénita hemodinamicamente significativa, hipertensión pulmonar, enfermidade neuromuscular, neumopatía dependente de osíxeno e inmunodeficiencia) necesitan unha maior monitoraxe cando se está retirando o osíxeno. 
- A determinación de CO2 nos pacientes con BA moderada ou grave pode ser de utilidade, especialmente nos pacientes que reciben soporte ventilatorio. 

Rx de torax:
- Indicada unicamente en caso de evolución tórpida, BA grave, dúbidas diagnósticas ou sospeita de sobreinfección bacteriana. 

Otras pruebas complementarias:
- Exudado nasal ou aspirado nasofarínxeo para test rápido a VRS +/- Influenza se período estacional epidémica. Engadir B. pertussis se clínica compatible. 
- Valorar realizar outras probas complementarias en función da clínica: o En caso de sospeita de sobreinfección: Hemograma, reactantes de fase aguda e hemocultivo. o Se bronquiolite moderada ou grave, valorar gasometría. 
-Os pacientes con BA poden presentar síndrome de secreción inadecuada de hormona antidiurética. Non se recomenda de rutina controlar os ións en sangue, salvo que exista sospeita clínica. 

- Illamento por gotiñas/respiratorio segundo as guías do CDC. 
- Agrupar pacientes por patóxeno sempre que non haxan habitacións individuais.
En pacientes inmunodeprimidos, transplantados de medula ósea e outros órganos sólidos está indicado Ribavirina inhalada ou iv asociada ou non a palivizumab iv.